Дар аввал гумон кардам, ки бобо дар охираш мемурад, аммо баръакс шуд: бечора духтарро сихканду як сатил нутфаро ба пичкааш хам рехт. Албатта, амалан тамоми корҳоеро, ки духтарак худаш анҷом медод, аммо бобо ҳам дар болои он буд: дар он синну сол бисёри онҳо умуман ба сахтӣ баромада наметавонанд. Духтарак ба таври ҳайратангез мемакад: тамоми хурӯсро бе мушкилот фурӯ мебарад, ман худам ӯро мезанам!
Вақте ки ман бозии лесбиянгии ин ду зебои қаҳварангро тамошо мекардам, ман тамоми вақт дар ҳайрат будам. Кадомашро ман интихоб мекардам, агар аз ман танҳо якеро интихоб кунанд. Интихоби ман аз сурхчатоб ба brunette ва боз баргашт. Дар охир, ман қарор додам, ки эҳтимол ман сурхчаро интихоб мекунам. Шумо чӣ?