Акнун ман фаҳмидам, ки калимаи ДИК чӣ маъно дорад! Духтар сурохиро дар дасташ санчид ва сурохи аз оринч то даст буд. Аҷибтарин чиз ин буд, ки негр тавонист дики худро тақрибан ба тамоми роҳ ба кисаи вай тела диҳад. Духтар ба таври ҳайратангез чандир баромад ва бо негр дар мавқеъҳои гуногуни экзотикӣ алоқаи ҷинсӣ мекард. Умуман бачаи сиёҳпӯст малламуйро ба пуррагӣ шикофт, аммо онҳо ба ӯ нишон надоданд, ки чӣ тавр омаданаш.
Ҳарчанд чӯҷа метавонад аллаҳои хурд дошта бошад, аммо вай ҳамин тавр трахает мекунад, бинобар ин вай тамоми имкони дӯстдоштаи писар шуданро дорад. Ва ӯ кӯшиш мекунад, ки ӯро қонеъ кунад.